Ամեն մեկս յուրովի մեր բալիկների մեջ ենք փնտրում ու գտնում մեր մանկությունը:
Ամեն մեկս մեր բալիկների մեջ ենք տեսնում մեր շառավիղը շարունակելու, մեզ գերազանցելու հնարավորությունը…
Ընկերոջս հայրն ամեն անգամ երեք որդիներին միասին տեսնելիս, բարձր-բարձր ասում էր.
-Քայլի´ր, քարավանս…հզո´ր միտք է, մտքիցս դուրս չի գալիս…
Ես համենյանդեպս, կցանկանայի, որ մեր բալիկներն ապրեին մեր երազի Հայաստանում…
Անհոգ մանկություն բոլոր բալիկներին…