ծառը, ցեցը՝ բուրդը, ինչպես նախանձի հուրը խժռում է նախաձողի ոսկորները և ապականում հոգին: Նախանձն ավելի վատ է, քան թշնամանքը: Թշնամին, երբ մոռացվում է վեճի առիթ դարձած թշնամանքի պատճառը, վերջ է տալիս
թշնամությանը, իսկ նախանձ մարդը երբեք բարեկամ չի դառնում:
(Հովհան Ոսկեբերան)
Երևանի Սբ.Գրիգոր Լուսավորիչ Եկեղեցի